Nieuwe avonturen in Patagonië

Afgelopen 2 weken hebben we heel veel verschillende dingen gedaan. Na de door Marc beschreven hike eerst bijgekomen op een 4 daagse boottocht door de fjorden van het zuiden van Chili. Daarna naar Chiloe, een eiland waar de mensen nog allerlei bijzondere bijgeloven hebben en waar we pinguins hebben gezien. Toen een heel schattig dorpje met een bijzonder Duits uiterlijk genaamd Puerto Varas bezocht. Na Puerto Varas Chili even verlaten om pasen te vieren in Bariloche in Argentinie.

Maar ik zal beginnen met de boottocht met de Navimg- boot. Eigenlijk is daar niet veel over te schrijven. Het waren 4 heerlijke dagen waarin we vooral hebben gegeten en geslapen! Wat was het heerlijk om even niks te kunnen doen en ‘vast’ te zitten op een boot! Vooral ik ben namelijk niet zo goed in niks doen. Buiten het eten en slapen was er een bioscoop waar Marc nog een avond heeft gezeten en er was iedere dag een soort informatiepraatje over o.a. de fauna in de buurt en wat te doen in de omgeving na aankomst van de boot. Ook kon je ‘dieren spotten’, dit was niet onze sterkste kant. Precies toen er een hele groep dolfijnen rond de boot zwom lagen wij weer heerlijk een uurtje te tukken, balen dus! Gelukkig wel in de verte walvissen en zeeleeuwen gezien.

Na aankomst de bus gepakt naar Chiloe. Een eiland op twee uurtjes van Puerto Montt waar we met Navimag aankwamen. De hoofdreden om hierheen te gaan waren de pinguins die op een eiland bij Chiloe leefden. We moesten de ‘dierenbalans’ weer even goed maken na het missen van de dolfijnen. Er ging meteen een tour vanuit het hostel waar we sliepen naar een pinguinkolonie de middag dat we aankwamen. Hele grappige beestjes en de jongen die de tour deed wist er best veel van! Leuk feitje voor de thuisblijvers: als een vrouwtjes pinguin dood gaat dan begint het mannetje een hongerstaking en gaat spoedig ook dood. Daarentegen als het mannetje dood gaat, zoekt het vrouwtje gewoon een nieuw mannetje. Leuk he, vrouwen onder ons? Alles voor de voortplanting! Ook op Chiloe een auto gehuurd en een dagje heerlijk rondgereden over het prachtige eiland. Schattige dorpjes en kerkjes bezocht. In een van de dorpjes vroeg een winkelier waar ik een sapje haalde waar we vandaan kwamen en vervolgens hoe het geld dat wij gebruiken heet! Dan ga je je toch afvragen of ik te veel denk dat Europa het centrum van de wereld is, of dat zij circa 80 jaar oud al last heeft van Alzheimer of het bestaan van de euro even had gemist. Verder is ons op de Navimag boot verteld dat de mensen op Chiloe nog in allerlei mythes geloven. Een daarvan is dat als een vrouw ‘plots’ zwanger is en niet weet wie de vader is de ‘Traco’ het heeft gedaan, een soort blauw monster wat uit het bos komt. Volgens de verteller van dit verhaal een goede smoes voor incest, maar dat is wat mij betreft een beetje een dooddoener van het verhaal, een kind van een blauw monster klinkt toch leuker dan een kind van een familielid.

De volgende stop was Puerto Varas. Alweer een prachtig dorpje aan een meer gelegen met in de verte (zoals ook op de foto te zien) de Osorno vulkaan. Deze hebben wij met de baas van het hostel en wat andere hostelgangers beklommen. Maar eerst over het dorpjes zelf, heel grappig is dat het er heel Duits uit ziet. In de 19e eeuw wilde Chili meer bevolking in het zuiden van hun land. Hierom zijn er delegaties naar Europa vertrokken om mensen te halen, vooral Duitsers waren hiervoor te porren. Iemand heeft ons wijs gemaakt dat er ook Spanjaarden en Italianen waren gekomen maar dat die terug zijn gegaan omdat ze het te koud vonden, of het waar is weten we niet. Het feit dat veel Duitsers hier woonden is overal aan te zien. Wat voor ons heel fijn was was dat bijvoorbeeld ons hostel op Europeanen was gebouwd, Marc kon een keer zonder gebogen hoofd door het hostel lopen! Het beklimmen van de vulkaan was zwaarder dan verwacht. Bij iedere stap die je zette schoof je ook weer een halve meter naar beneden. Gelukkig was het uitzicht bovenaan adembenemend mooi, dus de moeite was het wederom waard!

Eerder tijdens de reis boekten we de meeste bussen en hostel van te voren. Deze organisatiedrang (die vooral van mijn kant komt) hebben we nu een beetje laten varen. Omdat met pasen de kantoren waar je bustickets koopt dicht waren (heel logisch als er wel bussen rijden is het niet) zijn we op de bonnefooi naar de bus gegaan, gelukkig mochten we er nog bij opweg naar Bariloche. Een hostel vinden was een grotere uitdaging, de Argentijnen hadden namelijk ook een lang weekend vrij en waren er massaal op uit getrokken. Na 3 hostels was er gelukkig ergens plek. In Bariloche, de eerste dag het zogeheette ‘circuito chico’ gefietst. Een leuk rondje met mooie uitzichtspunten. Na 2 nachten in een wat minder hostel te hebben gezeten naar een hostel op de bovenste verdieping van een flat verhuisd. Een heel gezellig en mooi hostel en door de hoogte prachtig uitzicht! Hier op het balkon een paaslunch georganiseerd en eitje tik gespeeld met 2 Zwitsers, jammer genoeg zijn we keihard ingemaakt. Wel leuk was dat Bariloche (zonder dat we dit wisten) bekend staat om de goede chocola. Hierdoor bestond de hoofdstraat uit alleen maar chocoladewinkels, paaseitjes vinden was dus gemakkelijk!

Afgelopen dagen hebben we een hike van 3 dagen gelopen bij de Tronador berg met op zijn top meerdere gletschers. Deze keer sliepen we in hutjes bovenop de berg, refugio’s genaamd. De foto’s zeggen denk ik genoeg. De eerste refugio was prachtig gelegen tussen twee gletschers in. De berg is trouwens Tronador genaamd door het lawaai wat de gletschers maken, het verschuiven van ijs is net het geluid van onweer! De tweede dag richting een ander bergtopje gelopen. De derde dag zijn we naar een meer gelopen vanwaar een boot en bus richting Bariloche ging. Deze dag regende het aan één stuk door, gelukkig was dit de laatste dag en was de douche naderhand dus ook heerlijk!

Inmiddels zijn we in San Martin de los Andes (in Argentinië). Een dorpje waar in de winter geskied wordt en in de zomer aan velen buitensporten wordt gedaan. Voor ons is het vooral een tussenstop voor 1 nachtje, morgen gaan we door naar Pucon, een dorpje in Chili. Wat we precies gaan doen weten we zelf ook nog niet.

9 gedachtes over “Nieuwe avonturen in Patagonië”

  1. Wat jammer dat jullie de dolfijnen hebben gemist…..maar wie weet. Wat een schitterende foto’s weer, in één woord GEWELDIG!!!

  2. Wat een prachtige foto’s en verhalen.
    Zowel chili als argentinie, prachtige landen, en Barloche en chocola, zo hoor je nog eens iets, ook is daar een buitenverblijf van onze koning.
    Liefs en we wachten weer op het volgende verhaal. Komen jullie ook tot inzichten in jezelf.? Liefs Gea

  3. Heey allemaal! Bedankt voor de enthousiaste reacties weer! Gea buiten dat onze koning een buitenverblijf heeft in Bariloche was Obama 2 dagen voor we daar naar toe gingen ook in Bariloche. En Marijn wij waren zelf ook blij met de in goede staat verkerende dierenbalans 😀

    Liefs!

  4. Lieve Marc en Els,

    Weer even bijgelezen wat jullie avonturen betreft.
    Echt tof om jullie zo een beetje te volgen.
    Vind het zo onwerkelijk dat jullie zo verweg zijn maar door deze verhalen toch zo dichtbij.
    Blijf zo doorgaan en vergeet niet te genieten! Maar zo te lezen lukt dat wel.
    Dat zelfs jij (Els) door het reizen “het alles willen plannen” een beetje los kan laten lijkt mij een grote overwinning.
    Heb met de Pasen aan jullie gedacht/gemist. Nog ruim 4 maanden!

    Lieverds veel plezier nog en ik kijk uit naar de volgende blog. Misschien wel weer van Marc?? 😉

  5. tjonje tjonge wat een avonturen weer ik hoop dat jullie nog terug komen met al die mooie plekken die jullie al bezocht hebben en nog gaan zien 🙂
    Malou vond de foto’s ook prachtig en geeft jullie een dikke kus
    veel plezier nog.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.