Bolivia: wederom een heel bijzonder land!

Toen we over Salar de Uyuni (de zoutvlaktes) in Bolivia liepen beseften we ons al dat Bolivia bijzonder was, maar nu 2 weken verder weten we dat nog zekerder! We zijn ondertussen in Potosi, Sucre en Samaipata geweest.

Meteen vanuit Uyuni, waar de tour over de zoutvlaktes eindigde, hebben we de bus gepakt naar Potosi. Een dorpje op 4 uur per bus over een mooie geasfalteerde weg. Na drie dagen met een groep hadden we zin in wat tijd voor onszelf dus hebben we een redelijk ‘chique’ hotel uitgekozen, zie de foto van het binnenplein van dit hotel. Potosi staat bekend om de zilvermijnen in de Cerro Rico, letterlijk ‘rijke berg’. De stad ligt dan ook aan deze berg en de mijnen hebben de stad heel veel rijkdom opgeleverd. Maar toen de Spanjaarden het land overnamen en dit ontdekten heeft deze ‘rijke berg’ ook erg veel levens gekost. Wij hebben na even getwijfeld te hebben toch de zilvermijnen bezocht. Een moeilijke beslissing, want je gaat eigenlijk kijken naar hoe jonge jongens van arme families zichzelf 40 jaar eerder dan de gemiddelde Nederlander de dood in jagen. En het was ook erg indrukwekkend. Jongens van tussen de 14 en 20 bezig met zwaar werk in slechte omstandigheden. Ook bijzonder om te zien zijn de wangen vol met coca bladeren, ja de bladeren van de plant waar cocaine van wordt gemaakt leveren volgens de meesten Bolivianen energie, dorst- en hongerlessing op. Het laatste wat ik moet beschrijven is de ‘Tio’ in de mijn, het is de bewaker van de mijnwerkers en ja zijn enorme onderstel is niet te missen. Dit vertegenwoordigd het feit dat mannenwerk is en eigenlijk vrouwen niet in de mijn mogen komen. Ook in Potosi naar het ‘Casa de la Moneda’ geweest, een van de twee gebouwen waar vroeger de zilver werd bewerkt naar geld en medailes.

Na drie nachten in Potosi een gedeelde taxi genomen naar Sucre, 3 uur van Potosi vandaan richting het oosten. Potosi was al een leuk stadje met mooie gebouwen, maar Sucre is sinds 1991 onderdeel van de werelderfgoedlijst, en dat was te zien! Alle gebouwen zijn wit geschilderd en goed onderhouden! In Sucre hebben we een wandeling met een lokale jongen gedaan, een hike van 2 dagen en verder vooral heel veel lekker gegeten. Te beginnen met dit laatste, Bolivia is heel goedkoop, dus je kunt goed uiteten in een restaurant voor nog geen 10euro. Of naar de markt en een paar euro betalen voor een hele maaltijd, fruitsapje of fruitsalade! Zie alle etensfoto’s hihi.

Terug naar de wandeling met de local. Weer heel veel geleerd over de cultuur in Bolivia dankzij deze jongen. Iets wat ik uit kan lichten is het wapen van Bolivia, zie de foto hieronder. Ten eerste de kleuren, groen staat voor alle natuur, geel voor alle mineralen die in Bolivia te vinden zijn (zoals dus zilver) en rood voor alle levens die de zilvermijnen hebben gekost. Dan de Condor, dat is het dier van het land, in Sucre niet te spotten, maar in de natuur velen malen! Verder op het plaatje in het midden een lama, want die zijn overal. Verder een bosje en een boom ook ter ere van alle natuur en je ziet ook in het wapen de Cerro Rico. Twee belangrijke personen in Bolivia zijn Simon Bolivar en Evo Morales. De eerste heeft ten tijden van de de Spaanse heerschappij de Bolivianen bevrijd en Bolivia is ook aan zijn naam gekomen door deze man. Evo Morales is sinds 2006 president in Bolivia. Hij is nu officieel tot 2020 aan de macht, doordat hij in 2014 voor de derde keer is herkozen. Bijzonder aan de man is dat hij de eerste inheemse leider is en hij is dus behoorlijk lang aan de macht. Wat je merkt aan het bestaan van deze man als toerist is dat o-ve-ral ‘Evo si’ of ‘Evo no’ aan de kant van de weg of op andere plekken ziet geschreven. Bovendien is het met iedere Boliviaan een leuk gesprek want iedereen heeft er een mening over. Verder vind ik heel bijzonder aan Bolivia dat er nog veel traditioneel gekleedde mensen rondlopen. In de andere landen die wij hebben bezocht zag je dit helemaal niet. De traditioneel gekleedde vrouwen zijn meestal wat te dik, hebben altijd een rok met schort aan, lange vlechten in en in een doek op hun rug een kind of etenswaar.

Buiten deze cultureel verantwoorde activiteit zijn we ook de natuur in de omgeving van Sucre in geweest. Twee dagen en twee nachten. Een leuke groep en een mooie wandeling. We zijn een beetje verwend door al onze wandelingen in Patagonie, dus voor ons was het niet de mooiste wandeling tijdens de reis gemaakt. Wat wel nieuw was was het stukje over een van alle Incatrails en de dinosaurus voetstappen. Ja er zouden in dit gebied T-rexen en Carnivoren hebben rondgelopen. De Boliviaan die toevallig eigenaar van dit stukje land was gaf er vrij weinig om, voor hem vooral een manier om geld te verdienen, over de voetstappen liet hij gewoon dieren lopen etcetera. Ook was deze hike voor mij geen mega groot succes doordat ik de Boliviaanse poeperij (om het maar netjes te beschrijven) te pakken had. Na de hike dus nog even een extra nachtje in Sucre gebleven om hier met kale biscuitjes overheen te komen.

Uiteindelijk de bus gepakt naar Samaipata. De meesten backpackers slaan dit over in hun reis door Bolivia, maar wij hebben een maand en hebben dus de tijd. De aankomst was om 3uur ’s nachts wat ongelukkig. En de busrit op zichzelf was ook geen feest door de slechte weg en ramen die vanzelf open gingen. Ja het is ’s nachts gewoon rond de 5 graden, goed koud dus! Het geluk was aan onze kant want een slaperige vrouw deed open om ons een hotelkamer te geven! De volgende ochtend snel naar een leuk hostel gegaan met een Nederlandse eigenaar. Samaipata zelf is niet groot, het heeft net als Potosi en Sucre een leuke markt met goedkoop en goed fruit. De dag na de nachtbus naar een soort opvangcentrum voor wilde dieren gegaan. Verder staat Samaipata vooral bekend om de mooie omgeving. Hier dus ook twee hikes gedaan. Eentje was met een Italiaan die een huis waar Che Guavara nog heeft geslapen had verbouwd. Hier aan de koffie begonnen en toen de bergen in gegaan. Een hele andere en bijzondere omgeving en de Italiaan wist ontzettend veel dus dat was leuk. De dag erna met een groep het ‘nevelwoud’ ingegaan, dit stond vooral bekend om de ontzettend oude hoge varens. Ook deze gids wist van alles en haalde bijvoorbeeld sappen uit planten die genezend zouden zijn of lekker in de thee waren.

Een behulpzame Duitser in Samaipata die Bolivia op zijn duimpje kende had ons geadviseerd hoe we van Samaipata naar Rurrenabaque konden reizen. Te beginnen met een gedeelde taxi vanuit Samaipata naar Santa Cruz van 2,5 uur. Vervolgens van Santa Cruz naar Trinidad. Deze reis hebben we vannacht afgelegd en was prima! Heerlijk geslapen, een mooie bus en een geasfalteerde weg. We slapen vanavond een nacht in Trinidad en vervolgen morgenochtend onze tocht naar Rurrenabaque, dit zal rond de 15uur zijn en is een slechte weg. Rurrenabaque staat bekend om de mooie jungle trekkings en dat gaan we daar dus zeker ook doen!

5 gedachtes over “Bolivia: wederom een heel bijzonder land!”

  1. Dag lieve Marc en Els,
    Vanuit een zonnig Nederland weer dank voor dit verhaal. Steeds lees ik jullie avonturen weer met plezier. Leuk dat de tocht ook in gegeven wordt door adviezen van anderen die jullie ontmoeten, dat maakt het spannend, avontuurlijk en lekker onverwachts. Geniet verder op jullie reis en ik geniet mee! Liefs Gea

  2. Weer heerlijk om te lezen, dat gekke dier zonder naam is trouwens een neusbeer, ze eten voornamelijk insecten, spinnen krabben en hagedissen die ze uitgraven met hun voorpoten (dat het een neusbeer was wist ik, de rest is wikipedia,hihi) . Ook weer prachtige natuur, bijzondere mensen en ook de minder mooie kanten van een zilvermijnen.
    Kortom weer vreselijk genoten vanuit de luie stoel. XXX

  3. hoi Els en Marc, wat een geweldig verslag van jullie belevenissen weer , Ik geniet van jullie mooie verhalen en foto s, heerlijk genieten voor jullie dus, nog veel plezier en ik kijk al weer uit naar het volgende verslag, Groetjes van Willie

  4. lieve Marc en Els, ik heb weer erg genoten van julle prachtige reisverhalen. Wat een leuke verrassing die mooie kaart, hij staat op het tafeltje naast mij. Ik geniet er erg van.
    Heel veel liefs, oma O.

  5. Wat een geweldig verslag weer, over jullie reis door Bolivia ! We hebben de kaart erbij gepakt, .. We zien het allemaal weer voor ons, kleine dorpjes, bergpaden, markten, kleurrijke mensen, meestal vriendelijk, heerlijk lokaal eten, verrassende ontmoetingen met interessante mensen., met handige tips..lange reizen over erbarmelijke wegen…De foto’s zijn buitengewoon, wat een reis. Veel dank voor het ons op de hoogte houden!!
    Veel liefs en happy travels
    Len en Hans

Laat een antwoord achter aan Willie Bodewes Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.