Dat is even anders met 60+ers reizen, maar lachen is het zeker! De hoogte van Quito was even wennen, maar toch in o.a. een hop on hop off bus goed de toerist uitgehangen. Toen de Otavalo-markt aangedaan, best moeilijk om te beslissen wat te kopen voor de thuisblijvers. Hierna doorgecrossd met onze Chevrolet naar Lasso, waar het draait om het Nacional Parque Cotopaxi en zijn vulkaan. Banos met het einde van de wereld en de verschillende wateren bracht ons eindelijk zomerse warmte. En in Alausi hebben we de devilsnose met onze eigen (Pameijerse) neus kunnen vergelijken.
Om te beginnen in Quito. Marc en ik stonden natuurlijk braaf tussen de taxi-chauffeurs met een papiertje met ‘mama en papa’ erop. We zijn door een park gaan fietsen en hebben de botanische tuinen bewonderd met zijn kolibries. Ook een hop on hop off bus heeft ons mooie punten in Quito laten zien. De jongen van een wandeltour door de stad heeft ons van alles verteld over Ecuador en Quito. Het oude centrum van Quito is wel leuk, maar toch waren we blij deze enorme stad ook weer te verlaten.
Het was even spannend hoe het zou gaan om zelf te rijden in een huurauto. Maar Marc is een hele goede chauffeur in de bergen van Ecuador. We reizen namelijk precies over de Andes door Ecuador, deze ligt vertikaal ten opzichte van Ecuador en alle steden die wij hebben bezocht liggen ook van noord naar zuid. Vanuit Quito begonnen we in Otavalo, een dorpje iets ten noorden van Quito. Dit dorpje staat bekend om zijn enorme ’toeristentroepmarkt’, waar we (verwacht er niet teveel van) goed onze slag hebben geslagen aan souveniers. Verder hebben we in de buurt nog een waterval en een weverij bezocht.
Het was wel een beetje koud hier en echt onder de indruk waren we niet. Dus ook (zoals te zien op de foto) boekje gelezen bij de openhaard. En na 2 nachten door gegaan naar een hotel in de middle of nowhere. Maar op 10 minuten rijden van de Cotopaxivulkaan. Aangezien deze vorig jaar een uitbarsting heeft doorgemaakt kan je hem zelf niet beklimmen. Maar de naastgelegen berg wel. De oudjes bleken fit! Dus een heel eind gewandeld en daar krijg je het gelukkig warm van. En de zon brak ook nog door! De vulkaan bleef een beetje in de wolken, maar we hebben op de beste momenten foto’s proberen te maken. Oh en ook te zien op onderstaande plaatjes: het hotel had drie hele lieve Bernardhonden. Jammer genoeg zonder rum tonnetje aan de halsband.
Na deze sportieve activiteit iets rustiger aan gedaan in Banos. Dit ‘bano’ staat geschreven waar er bij ons in Nederland wc of toilet staat. En het betekentletterlijk bad of baden. Van de verschillende versies van water genoten. Maar eerst de dag van aankomst genoten van een prachtig uitzichtpunt. Ook wel el fin del mundo (het einde van de wereld) met zijn casa del arbol (boomhut) genoemd. Onder deze boomhut hingen 2 schommels en de oudjes hadden er geen moeite mee hier even goed te schommelen. Met de prachtige foto’s als bewijs. De volgende dag in een vreselijk toeristische bus gestapt langs alle watervallen in de buurt van Banos. ’s Middags ons goed vermaakt in een spa. En als je je afvraagt waarom alleen onze hoofdjes boven de houten tonnen steken. We zitten in een stoomcabine. Dat gedeelte was heerlijk. Tussendoor deed je alleen mee aan een soort ice bucket challenge en kreeg je op die manier de nodige afkoeling.
We genoten van Banos, maar na 2 nachten moesten we alweer door naar Alausi. Het was goed dat we een relaxmiddag hadden gehad want Alausi bracht wat stress op. De devilsnosetrein is het enige wat je buiten van het schattige dorpje genieten kan doen in Alausi. Deze bleek vol te zijn en niet geboekt door de reisorganisatie. Uiteindelijk na om 7uur in de rij te zijn gaan staan en het nodige geduld toch allemaal de trein kunnen nemen. En het was de moeite waard! Een prachtige rit door de bergen met ver uitgestrekte uitzichten. Eindigend bij een berg die ook wel de devilsnose wordt genoemd. Met als voornaamste reden zijn vorm. Onze pameijerneuzen lijken er verdacht veel op…
Zoals al verwacht is het voor Marc en mij luxe om in heerlijke hotels te slapen met allemaal een goed ontbijt. Geen stapelbedden met snurkenden hostelgangers. Maar buiten de luxe is het heel gezellig met de oudjes waar we erg veel lol mee en om beleven. En ondanks dat het voor vaders Pameijer de eerste keer is in het verre Zuid-Amerika vindt hij het leuk. We zijn zelfs op de markt (met varkenshoofden die je aanstaren en al zijn vreemde gewoontes) gaan eten! En natuurlijk kijken m’n ouders hun ogen uit. Alles kan in Ecuador! Van hamsters op de bbq tot koeien die zonder dat iemand er van opkijkt op de snelweg staan te chillen. Nu zijn we in Cuenca en gaan we heel binnenkort naar de Galapagoseilanden vliegen waar we ons natuurlijk enorm op verheugen! Jammer genoeg moeten we dan wel ons autootje inleveren en zijn we weer aangewezen op het openbaar vervoer.
Fantastische verhalen en op de foto’s straalt het genieten van jullie gezichten. Nog veel plezier de laatste weken . Lieve groet Gea
Ik zou er toch stiekem jaloers van worden……. nee, hoor!!!
Helemaal geweldig dat jullie het zo naar je zin hebben met z’n viertjes. De laatste lootjes, dus….. nog heeeeeel erg gaan genieten!!!
XXX
PS, ik vind de Pameijerneuzen aanzienlijk mooier als die van d duivel 😉
Leuk Els! Goede foto’s ook!
Fijn dat jullie zo genieten met z’n vieren, met heel boeiende en een grote verscheidenheid aan activiteiten.
Blijven jullie de rest van de tijd op de Galapagos eilanden? Houd Darwin in de gaten!
Schatjes,
Wat een onwijs leuk verhaal weer. De foto’s op de schommels, GE WEL DIG! Je ouders voelen zich weer 10 zeker? 🙂
Gave natuurfoto’s! Geniet ervan en groetjes aan je ouders!
Liefs,
Svet
Weer een mooi verhaal, maar ik ben blij dat ik jullie gauw weer kan knuffelen!!!
Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx Oma