Ondertussen ben ik alweer klaar met mijn coschap en is Marc in Nicaragua! Daar later meer over, eerst over de laatste weken van het coschap. Zoals beschreven in de vorige blog was het de eerste paar weken erg wennen. Gelukkig werd dit met de tijd beter en voelde ik me steeds meer thuis bij de plastische chirurgie. Ik ben hier de rest van de tijd dan ook gebleven. Ik kon vaak steriel staan en mocht soms hechten. Zo heb ik op mijn laatste dag een lip gehecht!
Buiten dat ik het naar mijn zin had uitte een van de plastisch chirurgen zijn waardering af en toe ook een beetje naar mij. Deze man was zo’n onvoorspelbaar type die het ene moment heel chagrijnig is om vervolgens opeens de lolbroek van de afdeling te zijn. Maar ondertussen heb ik ontdekt dat als je eten krijgt van hem dat dat iets goeds betekent. Zo was er iedere maandagochtend een spreekuur waarbij o.a. patiënten voor wondverzorging en hechtingen verwijderen kwamen, deze ‘schone’ taak werd mij toebedeeld. Op een ochtend had ik net weer een of andere hele vieze diabetesvoet schoon gemaakt en het verband verwisseld kreeg ik opeens uit het niets een banaan! Alles behalve hongerig in het vieze ziekenhuis heb ik die uiteraard braaf opgegeten. Ook diezelfde week duurde de operaties wat langer dan verwacht kreeg ik rond lunchtijd een plastic zakje met een warme brei en een vork in m’n handen geduwd. Bleek een ondefinieerbare, maar lekkere maaltijd in bananenblad te zijn! En op de laatste dag kreeg ik een hele positieve evaluatiebrief. Ook ontstond er een afscheid waarbij de plastische chirurgen mij zoenden en bedankten! Leuk om erbij te vermelden: ik had de donderdagavond ervoor met mijn vrienden in León dansend (en drinkend) doorgebracht dus maakte me op dat moment vooral druk over of ik wel of niet stonk. Kortom het waren een leuke laatste weken in het ziekenhuis en ik had aan het begin nooit verwacht dat ik het nog zo leuk zou hebben!
Dan nu over de gemaakte tripjes! Ik ben in een van de weekenden met 2 Belgische meisjes naar het noorden van Nicaragua gegaan om daar de prachtige natuur te bewonderen. Een dagje door een natuurpark met een hele leuke gids gewandeld en een canyontocht gedaan. Dit laatste hield een beetje wandelen, zwemmen en van rotsen afspringen in. Heerlijk weer, helder groen/blauw water en goed gezelschap maakten het een top weekend!
De week daarna was het alweer de week van Pasen: een nationale vakantieweek in Nicaragua waarbij ook alle studenten vrij waren! Het eerste weekend lekker naar het strand gegaan en 2x een surfles gehad! De maandag na dit weekend de koloniale stad Granada bezocht inclusief een meer daar in de buurt. Daarna doorgereisd naar Ometepe, een eiland in het meer van Nicaragua. Daar de hoogste vulkaan van Nicaragua beklommen, een zware klim, maar wel te doen doordat het een beetje waaide en deels in de schaduw was! Ook nog een dag rondgereden met een groepje op scooters/een motor. Omdat ik mezelf niet als beste chauffeur van de eeuw beschouw met name achterop de motor gezeten! Wel heel eventjes zelf gereden met hulp van degene die er verstand van had! Gek dat schakelen op een motor! Op zaterdag terug naar Leon gegaan met de intentie me klaar te maken voor mijn laatste week. Daar werd ik overgehaald naar een feestje op het strand te gaan. Pasen wordt door de Nicaraguanen met name op het strand doorgebracht dus daar waren ook de beste feestjes. Uiteindelijk een goede keus om mee te gaan, het was een groots opgezet feestje! Zondag als een kleine familie met mijn vrienden van de residentia gepaasbrunchd en zelfs ‘paaseieren’ gezocht!
Na deze heerlijke paasweek vrij had ik nog 1 weekje coschap die verliep zoals eerder beschreven. En gisteren een week geleden kwam Marc aan! Meteen het vliegtuig naar de Corn Islands gepakt en dat bleek een hele goede keus! De canvasdoeken van Ikea zijn er niks bij. De foto’s zeggen denk ik genoeg! Deze dagen nog even in León om Marc te laten zien waar ik woonde en zaterdag gaan we alweer met de bus naar Guatamale!
We zijn blij voor je dat je de co-schappen op een heel positieve noot afgesloten hebt (is plastische chirurgie iets voor jou?), en dat je ook op sociaal gebied leuke weken hebt gehad. Je hebt weer een heleboel nieuwe kennissen erbij en hebt onderwijl veel kennis opgedaan, kortom, je bent weer een hele ervaring rijker! En nu fijn met Marc op vakantie – de foto’s doen heerlijk zuidelijk, warm en Caribisch aan. Stuur ons even heel veel warmte, want de wereld is weer wit in Ontario! Veel plezier, en geniet er maar van!
Ik blijf het geweldig vinden hoe je ons op deze manier meeneemt in je avontuur in Nigaragua. Top dat je het uiteindelijk toch naar je zin hebt gekregen in het ziekenhuis met als bonus eten krijgen van een niet zo vriendelijke chirurg en een positieve beoordeling, TOP!!! Nu lekker samen genieten, ik kijk uit naar de volgende blog!!!
XXX Ingrid
helemaal super mooi om te zien dat je nog kunt genieten in een wereld die gebukt gaat onder het oorlogsgeweld blijf genieten samen en kom gezond weer terug .
helemaal super mooi om te zien dat je nog kunt genieten in een wereld die gebukt gaat onder het oorlogsgeweld blijf genieten samen en kom gezond weer terug .
gr Jan
Hallo!
Fijn dat het uiteindelijk toch allemaal goed is afgelopen! Nu lekker met weer een ervaring rijker genieten van jullie tijd saampjes! Heel veel plezier en ik kijk uit naar de verhalen bij jullie terugkomst!
Gr Björn